Historia w sztuce to międzynarodowa wystawa badająca, jak historia buduje tożsamość w wymiarze społecznym i indywidualnym. Jednym z głównych celów prezentacji było przyjrzenie się obiegowemu obrazowi historii, pokazanie przekłamań i nieścisłości występujących w dokumentacji wydarzeń historycznych. Dodatkowo została zaakcentowana rola indywidualnych interpretacji oferowanych przez sztukę.

Wystawa Historia w sztuce była pierwszą z planowanego cyklu. Kolejne to Sztuka w sztuce, Polityka w sztuce, Religia w sztuce. Celem tego cyklu jest pokazanie, jak problem rozpoznany społecznie, pozornie jasny dla wszystkich, jest postrzegany przez artystów i jak odmiennie może być interpretowany. W ten sposób ujawniony zostanie mechanizm sztuki widzieć jak najszerzej i jak najróżnorodniej. A za nim podstawa tolerancji fascynacja różnymi postawami i interpretacjami.

Artyści: Boaz Arad, Tomasz Bajer, Mirosław Bałka, Yael Bartana, Piotr Blamowski, Wojciech Bruszewski, Csaba Nemes, Hubert Czerepok, Edward Dwurnik, Omer Fast, Dora García, Jochen Gerz, Ivan Grubanov, Władysław Hasior, Maria Jarema, Tadeusz Kantor, Franz Kapfer, Grzegorz Klaman, Tomasz Kozak, Jarosław Kozłowski, Katarzyna Kozyra, Edward Krasiński, Zofia Kulik, Robert Kuśmirowski, Zbigniew Libera, Jerzy Kosałka, Marcin Maciejowski, Jacek Malczewski, Jan Matejko, Deimantas Narkeviius, Boris Nieslony, Marcel Odenbach, Shinji Ogawa, Krystyna Piotrowska, Józef Robakowski, Jadwiga Sawicka, Collier Schorr, Paweł Susid, Władysław Strzemiński, Andrzej Szewczyk, Maciej Toporowicz, Krzysztof Wodiczko, Stanisław Wyspiański, Artur Żmijewski.