Manifest sztuki netowej

Internet ustanowił świat alternatywny. Tym samym uprawianie sztuki netu wiąże się z przeniesieniem w inną rzeczywistość, w której obowiązują odmienne zasady konstruowania obrazu, operowania informacją i kontaktu z odbiorcą. Obowiązują tam również inne strategie wartościowania. Wyznacznikami wartości są poziom zaangażowania odbiorcy i obszar twórczy, jaki można mu zaoferować. Dzieło netowe najbardziej przypomina działania w przestrzeni publicznej: szuka zaangażowanego partnera oraz odrzuca szacunek i dystans przynależne dziełom sztuki w muzeach. Tym samym internet wyznacza własne zasady interakcji społecznej. W sieci nie ma rynku, muzealnych katedr ani adoratorów talentu. Tam działanie artystyczne jest bardziej interwencją niż tworzeniem dzieł. Głównym wrogiem sztuki netu jest myślenie zamkniętym, skończonym obrazem. Tak naprawdę dzieło netowe jest „jedynie” otwartą propozycją, zaproszeniem, ofertą współtworzenia, wspólną analizą zjawiska, narzędziem pozwalającym spojrzeć na wybrany problem i skonfrontować go z cudzymi opiniami. Fenomenalnym aspektem sztuki netu jest dopuszczenie odbiorcy do bezpośredniej dyskusji. Internet zapewnia mu przestrzeń do wyrażania opinii i kreowania własnych wizji problemu.

Wszyscy – przynajmniej jedną nogą – przenieśliśmy się do alternatywnej przestrzeni internetu. Parafrazując bon mot L.P. Hartleya dotyczący przeszłości, można powiedzieć, że internet to obca kraina, gdzie rzeczy dzieją się inaczej. Dla człowieka funkcjonowanie w dwóch różnych rzeczywistościach nie jest niczym nowym. Dotychczas większość ludzi żyła równolegle w świecie realnym i w mistycznym świecie tej czy innej religii. Obecnie dominującym światem równoległym staje się przestrzeń netu. Ten świat – jak wszystkie inne – wymaga interpretacji i krytycznej kontroli. Nic więc dziwnego, że wzięli się za niego artyści.

Maria Anna Potocka

 

Organizatorzy:

 

Partnerzy: