Projekcja na warszawski pomnik Mickiewicza w czterdziestą rocznicę marca 1968 roku. Postaci wcielające się w wieszcza wygłaszają fragmenty Dziadów i Ksiąg pielgrzymstwa, składając hołd ludzkim możliwościom i wskazując na wartość kontaktu z człowiekiem różniącym się wiarą i rasą. Wokół tej projekcji unosi się mgła – użyta jako ekran – na którym ukazuje się postać Gomułki wygłaszającego antysemickie przemówienie. Na mądrość i tolerancję „człowieka wielkiego” nakładają się zbrodnicze słowa „człowieka małego”.
reż. Andrzej Paruzel