O braku zgody na niewiedzę, nierozumienie i nieposiadanie

Elżbieta Sala

 

W 2011 roku w „Gazecie Wyborczej” ukazał się artykuł Pawła Możdżyńskiego Dlaczego nie rozumiemy sztuki współczesnej?. Niedawno został on przypomniany przez szereg mediów społecznościowych, wywołując dużo emocji w środowisku pracowników kultury i artystów. Pierwotnie artykuł ukazał się jako komentarz do dyskusji, która swego czasu rozgorzała w mediach na temat sztuki współczesnej i jej odbioru przez polskie społeczeństwo. Wzięli w niej udział między innymi Krzysztof Varga, Dorota Jarecka, Marcel Andino Velez, Bogna Świątkowska i Anna Laszuk.

Próbując postawić diagnozę społeczną odnośnie do kondycji polskiego społeczeństwa w obszarze zainteresowania sztuką wizualną, Możdżyński porusza temat stanu polskiej edukacji oraz możliwości angażowania się w rynek sztuki przez Polaków. Jego zdaniem: „W szkołach nie są sensownie realizowane zajęcia z plastyki, historia sztuki nie jest włączona w edukację na poziomie gimnazjalnym ani średnim. Nauczyciele języka polskiego nie są kompetentni, by pokazywać powiązania pomiędzy literaturą a malarstwem. Z kolei nauczyciele plastyki nie są też przygotowani do tego, by wtajemniczyć dzieci w arkana sztuki współczesnej – a przecież tworzenie instalacji z kręgu sztuki ziemi czy próby wyrażania jakichś problemów w postaci

performansów byłoby świetną zabawą na każdym poziomie nauczania. Właściwie nie ma co się dziwić, że »nie rozumiemy« sztuki współczesnej… Jesteśmy społeczeństwem »na dorobku«, bogacimy się, rozwijamy demokrację. Być może później, gdy już osiągniemy materialny komfort życia, zajmiemy się »wartościami wyższymi«: gdy kupimy już zmywarki, zaczniemy myśleć o tworzeniu naszych domowych kolekcji sztuki…”¹.

¹ P. Możdżyński, Dlaczego nie rozumiemy sztuki współczesnej?, http://wyborcza. pl/1,112588,10287125,Dlaczego_nie_rozumiemy_sztuki_ wspolczesnej_.html#ixzz3WnxrDynH [dostęp: 9.4.2015].

Artykuł w całości dostępny jest w wersji drukowanej dziesiątego numeru MOCAK Forum.