Autorki prowadzą czytelnika przez archiwum polskiego teatru XIX stulecia, rozumiane na różne sposoby: bo do artefaktów, których - starannie wybrane, a i tak bardzo liczne - przykłady udostępniają w reprodukcjach, naturalnym sposobem "przyklejają" komentarze, objaśnienia, omówienia i kontekstowe otocza: anegdoty, fragmenty wspomnień, recenzji, opracowań naukowych. W tym przebogatym materiale Autorki poruszają się ze swobodą prawdziwych znawczyń, ale także miłośniczek smaków, barw i zapachów przeszłości, w rezultacie więc tytułowe archiwum zamienia się w niezwykle żywą ekspozycję-instalację, w której każdy przedmiot i pojęcie zostają przywrócone świadomej, pogłębionej pamięci. Gdyby potraktować ten tom jako gotowy scenariusz wystawy, można by przy jego pomocy zaaranżować niezwykła przygodę w przestrzeni kilku sporych sal ekspozycyjnych; do jej przyżycia warto by zaprosić wszystkich, dla których obcowanie ze źródłem jest doświadczeniem nieznanym albo nie dość znanym.