Jan Bułhak uważany jest za ojca polskiej fotografii i twórcę estetyki bułhakowskiej. Był założycielem Fotoklubu Wileńskiego oraz współzałożycielem Fotoklubu Polskiego i Związku Polskich Artystów Fotografików. Wykonał dokumentację fotograficzną architektury wielu miast, m.in. Grodna, Lublina, Krakowa, Warszawy, Wilna czy Zamościa. Wydawał również pocztówki ze swoimi fotografiami. Stworzył pojęcie fotografiki, wyodrębniając tę gałąź grafiki, która tworzona jest za pomocą technik fotograficznych, i chcąc ją odróżnić od fotografii reporterskiej czy technicznej. Niestety, jego pracownia w Wilnie, wraz z cennymi negatywami, spłonęła w czasie walk o miasto. Po wojnie artysta dokumentował zniszczenia wojenne Wilna, a po przymusowym przesiedleniu w nowe granice Polski, również polskich miast.